اسماعیل خویی / اخوان جان 新加坡

شعر و صدا: اسماعیل خویی آهنگساز: هاتف مهربان میکس: شاپور دانلود https://t.me/Avayemosighi/49722 پیر جاوید چو امید جوانم، اخوان جان ای دل شعر من ای جان جهانم، اخوان جان عادت است این اخوان جانم خواندند، که با من نیز نزدیک تری از اخوانم، اخوان جان نه همان طفل دبستان تو بودم به جوانی به کهنسالی ی خود نیز همانم، اخوان جان پیر شعری و به پیری اندر قبل ات من همچنان کودککی ابجدخوانم، اخوان جان شیر مادرت حلال ای پدر پارسی ی من زان که تو واژه نهادی به زبانم، اخوان جان پیش تو ای هنرستان سخن، دانشک من تا بدان جاست که دانم که ندانم، اخوان جان نهر شعری که روانی به سوی بحر معانی موجکت من که به پای تو روانم، اخوان جان عطری از باغ خدایی که روان بر دل مایی گرد راهت به سر مژه نشانم، اخوان جان با من از مرگ خود ای دوست خدارا که مزن دم جان دل باشی مشکن دل جانم، اخوان جان سیلی ی سیل بلا را همه تن رخ به مدارا از همه سوی و به هر لحظه خورانم، اخوان جان چون یکی صخره ی سما به شکیبایی ام اما کی بود طاقت این موج گرانم، اخوان جان داغ صد موج برادر به جگر دارم و دیگر داغ دریای پدر را نتوانم، اخوان جان من و تو چون تن و جانیم، بزی دیر و بمان خوش تو ی جان تا من تن نیز بمانم، اخوان جان اندر این غربت ن ه ا م آب گوارنده نباشد نه ز هوا های عفن در خفقانم، اخوان جان لیکن ایدر چو هوایم که به پستویی ماند وآب را مانده به ماندابی مانم، اخوان جان رود را مانم اندر پس سدی خود، از این رو همچو مرداب ملول است روانم، اخوان جان غربت از گوهر خویش است مرا تنها ماندن ورنه عمری است غریب از دگرانم، اخوان جان هیچکس با من در غربت من نیست معاصر چون عدم گویی بیرون ز زمانم، اخوان جان یار و همکار ندارم، نه ز غربی، نه ز شرقی چون خدا گویی بیرون ز جهانم، اخوان جان چاره هم رنگ جماعت شدن است، این را دانم چه توان کرد ولیکن نتوانم، اخوان جان نی ریاست طلبم چون برخی راست گرایان نه چپول جلبی همچو فلانم، اخوان جان شرق و غربی نشناسم، نه از آن باشم و نه ز این که این و آن نیست به غیر از دو مکانم، اخوان جان وز هرآیین و هرآن رنگ و هرآن بوم که باشد من طرفدار انسان زمانم، اخوان جان وز هرآن چیز که انسان زمان گوید و جوید من هوا خواه آزادی و نانم، اخوان جان جان به آزادی زنده ست از آن سان که به نان تن گرچه نقلی ست دویی ی تن و جانم، اخوان جان من هم ای عالم عقلی، به همه عالم نقلی چون تو با عالم این شک نگرانم، اخوان جان ور بگویم تن و جان یک چیز آید به گمانم هم گمان باشی با من به گمانم، اخوان جان من و تو چون تن و جانیم، بزی دیر و بمان خوش تو ی جان تامن تن نیز بمانم، اخوان جان گوهر انسان نیک است، بر این باور من هم جنگ بد را چو تو بربسته میانم، اخوان جان همتی بدرقه ی راه کن این نو سفرت را کهنه زندیق بزرگم ، اخوانم، اخوان جان " اسماعیل خویی

Category